Ciekawe artykuły:

https://polskiautyzm.pl/metoda-son-rise/

 

https://mockomunikacji.com/metoda-wczesnego-startu-dla-dziecka-z-autyzmem-esdm/

 

https://polskiautyzm.pl/model-dir-i-metoda-floortime/

 

 

ZABAWY SENSORYCZNE – POMYSŁY

Zabawy sensoryczne mają za zadanie dostarczać różnorodnych bodźców stymulujących wszystkie zmysły. Pełnią one role terapeutyczną, a przede wszystkim stymulują prawidłowy rozwój dziecka. W zabawach sensorycznych można wykorzystać przedmioty codziennego użytku i produkty spożywcze, które znajdą się w każdym domu.

 

Zabawy sensoryczne z kisielem

Kisiel można ugotować samemu lub wykorzystać taki ze sklepu Do zrobienia domowego kisielu wystarczy zagotować wodę z dodatkiem mąki ziemniaczanej. Aby kisiel wpływał nie tylko na zmysł dotyku dziecka, warto go barwić na różne kolory, dodając barwniki spożywcze, można też dodawać olejki zapachowe. Przed oddaniem kisielu dziecku, trzeba go wystudzić – najlepiej aby był lekko ciepły. Zabawę warto zorganizować w łazience, żeby łatwo było później posprzątać.

 

Zabawy sensoryczne z kisielem:

- przelewanie go z pojemnika do pojemnika (trzeba dziecku dać plastikowe naczynia)

- zanurzanie przedmiotów w kisielu, np. drobnych zabawek

- odciskanie dłoni zanurzonych w kisielu na kartkach papieru

- nabieranie kisielu na złożoną w łódeczkę dłoń i zlewanie go z niej do pojemnika

- smarowanie dłoni kisielem, jak przy dokładnym myciu rąk

- rysowanie na kartce palcem zanurzonym w kisielu

- zaciskanie dłoni żeby wycisnąć z nich jak najwięcej kisielu

- łączenie i powolne rozłączanie dłoni z obserwacją rozciągającego się kisielu

- kąpiel w kisielu (a dlaczego nie?)

 

Zabawy z piaskiem:

Najważniejszym narzędziem w czasie tej zabawy są dziecięce rączki. To one przesypują, ugniatają i przesiewają piasek. Gotowe budowle można ozdobić kamykami, muszelkami, listkami. Żeby babki się udawały (i sprzątania było mało), będzie potrzebny piasek kinetyczny. Jest zawsze wilgotny, świetnie się klei i nie rozsypuje. Można kupić go w sklepie lub zrobić samemu, to tylko dwa składniki!

 

Piasek kinetyczny:

mąka kukurydziana (tyle, ile potrzebujecie piasku),

olej spożywczy,

barwnik spożywczy (opcjonalnie).

Do mąki stopniowo dodajemy olej. Mieszamy do uzyskania odpowiedniej konsystencji.

Zabawy sensoryczne z makaronem

Do ich organizacji można wykorzystać suchy lub ugotowany makaron. Każda jego postać jest inna w dotyku i inaczej się zachowuje, np. suchy makaron szeleści ocierając się o siebie, a ugotowany tego nie robi. Dobrze jest kupić różne kształty makaronu. Wśród nich warto uwzględnić długie nitki. Żeby makaron był atrakcyjny, można kupić kolorowy, albo po ugotowaniu zabarwić go, najlepiej naturalnymi barwnikami. Żeby to zrobić trzeba porcję makaronu włożyć do woreczka strunowego, dodać barwnik, zamknąć woreczek i energicznie nim potrząsać.

 

- przekładanie lub przesypywanie makaronu do różnych pojemników

- segregowanie makaronu ze względu na kształty lub kolory

- układanie z makaronu kształtów

- obsypywanie makaronem przedmiotów, np. niewielkich zabawek

- robienie ozdób z suchego makaronu,

Zabawy sensoryczne z ryżem

Ryż podobnie, jak makaron, można dać dziecku w wersji suchej, nieugotowanej oraz lepki, ugotowany. Po zabawie sensorycznej z ryżem suchym łatwiej posprzątać. Kolorowy suchy ryż można uzyskać mocząc nieugotowane ziarna w wodzie z barwnikami do jajek lub spożywczymi, a następnie susząc ryż.

- przesypywanie suchego ryżu między różnymi pojemnikami i z wykorzystaniem     różnych przyborów: łyżek, kubeczków, miseczek

- wsypywanie ziarenek do pojemników za pomocą lejka

- rysowanie kształtów w rozsypanym ryżu

- wyklejanie barwnymi ziarnami – idealnie nadają się do tego celu wiosenne kolorowanki

- poszukiwanie przedmiotów ukrytych w pojemnikach z ryżem

- lepienie kształtów z ugotowanego ryżu.

Bańki mydlane

Z pianą można bawić się w skali mikro – przygotowując miskę z wodą, w której maluch będzie mógł zanurzyć ręce, albo w skali makro – wkładając go do wanny. Do wypełnionego pianą naczynia wrzucamy kolorowe piłeczki albo plastikowe zakrętki od butelek. Zadaniem dziecka będzie odnalezienie ich i wyłowienie ręką, sitkiem, kuchenną chochelką. Zabawę w wannie można połączyć z łapaniem puszczanych przez dorosłych baniek. Tu małe dziecko ćwiczy spostrzegawczość, refleks, a nawet równowagę.

Pudełko ze skarbami

Do zabawy przyda się duże pudełko kartonowe, w którym należy wyciąć otwory na rączki. Następnie umieść w środku przedmioty, które mają różne faktury (coś twardego, coś miękkiego, rozmaite tkaniny, zabawki i przedmioty codziennego użytku). Dziecko wkłada ręce do kartonu i próbuje za pomocą zmysłu dotyku opisać, co znajduje się w kartonie (miękki, twardy, okrągły, gładki, chropowaty itp.), a następnie próbuje odgadnąć, co to jest.

 

 

Poszukiwacze skarbów

W misce umieść: ryż, makaron, kaszę, płatki kukurydziane, piasek itp. (możesz wymieszać wszystko lub użyć jednego rodzaju w oddzielnych miskach). W zawartości miski ukryj różne przedmioty i pozwól maluchowi szukać skarbów rączkami lub nóżkami.

Wariant 2: Urozmaiceniem zabawy będzie poszukiwanie skarbów w misce z pianką do golenia, kisielu, włóczkach, kuleczkach krepiny, ścinkami z niszczarki.

Rysowanie w piance do golenia

Chyba każdy maluch lubi się ubrudzić, a ta zabawa będzie fantastycznie stymulowała zmysł dotyku maluszka. Wystarczy na gładką powierzchnię wycisnąć piankę do golenia i dać maluchowi pełną swobodę. Dla uatrakcyjnienia zabawy można także użyć farb plakatowych (które nie będą uczulać dzieci!) wymieszać z wystudzonym krochmalem ugotowanym z mąki ziemniaczanej lub z pianką do golenia. Zachęć dziecko do malowania nie tylko palcami, ale używania całych dłoni i stóp. 

Woda i kolorowy lód

Do zabawy z wodą potrzebnych będzie kilka naczyń o rożnych wielkościach i kształtach. Przydadzą się też kubeczki, lejki, miarki kuchenne. Zadaniem malucha może być przelewanie wody z jednego naczynia do drugiego, porównywanie, gdzie jest jej więcej, sprawdzanie, czy zawartość jednego naczynia zmieści się w drugim. A wrzucając do pojemników z wodą zabarwione spożywczymi barwnikami kostki lodu, dziecko poznaje przeciwieństwa ciepło – zimno, ciało stałe – płynne. Obserwuje też, jak lód rozpuszcza się i barwi wodę.

Sypka tablica

Na dużej tacy lub kuchennej stolnicy rozsypujemy warstwę mąki, kaszy manny lub piasku – i tabliczka gotowa. Na ciemniejszym tle kreślone przez dziecko znaki będą lepiej widoczne, co z pewnością zachęci je do dalszej zabawy. Sypką tabliczkę ściera się jednym ruchem ręki, a powierzchnię można wyrównać dosypując odrobinę mąki lub kaszy.

Zapachowe zagadki

Nie zapominajmy o zmyśle powonienia. Do słoiczków wsypujemy ziarna kawy, kakao, cynamon, skórkę pomarańczy, liście mięty lub bazylii. Dobrze, żeby pojemniki nie były przezroczyste – wtedy maluchy naprawdę skupią się na zapachu. Dzieci mogą podzielić słoiczki na te, które pachną dla nich ładnie lub brzydko, albo (jeśli przygotujemy po dwa słoiki z taką samą zawartością) odnajdywać pary identycznych zapachów.

 

 

Ścieżka sensoryczna

To zabawa dla bosych stóp. Na podłodze przygotowujemy trasę składającą się z powierzchni o rożnych właściwościach. Mogą to być kawałki tkanin – wełna, jedwab, futerko, płótno, papiery – ścinki gazet, grubszy karton, bibuła, tacki wypełnione cienką warstwą kaszy albo ryżu. Spacerowanie taką ścieżką rozwija nie tylko zmysł dotyku. Dzięki kolorom stymulowany jest też wzrok, a wydające różne dźwięki faktury pobudzają słuch.

Figurki z masy solnej

Z gotowej masy maluchy mogą lepić płaskie lub przestrzenne figurki. Gdy brak im jeszcze precyzji, wielkim ułatwieniem będą foremki do ciastek. Kiedy gotowe figurki wyschną (zazwyczaj trzeba dać im dzień na stwardnienie), można je pomalować.

 

Masa solna:

2 szklanki mąki,

2 szklanki soli,

woda (tyle, żeby uzyskać pożądaną konsystencję).

Do składników sypkich dodajemy powoli wodę i zagniatamy, aż całość się połączy.

Zabawy z żelem do włosów

Do zabawy potrzebny jest: strunowy woreczek, żel do włosów, różne kulki i koraliki, oraz taśma np. izolacyjna. Na woreczku za pomocą taśmy wyklejamy kwadrat, prostokąt, koło i trójkąt. Do środka wrzucamy 16 koralików po cztery z każdego rodzaju tak, aby można było je podzielić na cztery zbiory. Woreczek wypełniony żelem przyklejamy do okna. Nasze figury to cztery zbiory, zadaniem dziecka jest umieszczenie w każdym zbiorze 4 takich samych koralików. Kolejne zadania można formułować następująco:

-umieścić w każdym zbiorze cztery różne od siebie koraliki.

-umieść wszystkie koraliki w żółtym kwadracie

-przenieś 8 koralików do trójkąta i 8 do koła

-umieść wszystkie srebrne koraliki w żółtym zbiorze

-umieść różowe koralki w zielonym zbiorze.

Inspiracje z https://dziecisawazne.pl/15-zabaw-sensorycznych-dla-maluszkow/

https://mamotoja.pl/male-dziecko/gry-i-zabawy/8-propozycji-zabaw-sensorycznych-dla-maluchow-25834-r1/

https://mojedziecikreatywnie.pl/2015/11/nauka-w-oparciu-o-zmysly/

 

 

 

 

ZBIÓR ĆWICZEŃ ROZWIJAJĄCYCH

JEST RUCH – JEST ZABAWA

 

ZABAWA Z GAZETAMI

 

Dzieci ustawione są w kole, w środku którego leżą gazety. Ich zadaniem jest podchodzenie po kolei do środka i wydobycie z gazet jakiegoś dźwięku. Dźwięki nie mogą się powtarzać. Może to być, np. darcie, składanie, zwijanie, podrzucanie,

•  stukanie, potrząsanie gazetą itp.

Każde dziecko ma swoją gazetę. Rytmicznie nadrywa brzeg gazety (frędzle) bądź odrywa paski w rytmie wyliczanki, np. Siała baba mak, (jeden pasek), nie wiedziała jak... (drugi pasek) itp.

Jedna gazeta dla każdego dziecka. Gazety leżą na podłodze - to kałuże. Bieg, marsz, skoki przez kałuże,omijanie, slalom.

- Każde dziecko chodzi po sali i udaje, że czyta rozłożoną przed sobą gazetę (najpierw każdy swoją, potem gazetę sąsiada). Bardzo ważne jest współdziałanie z partnerem i orientacja w przestrzeni, aby nie zderzyć się z inną parą.
- Taniec z gazetą na głowię, na brzuchu, na plecach, na ręce itp. Tak samo w parach (jedna gazeta na parę). W tańcu trzymamy gazetę czołami, plecami, kolanami itp. Wszystkie polecenia wykonywane są w rytm melodii (współdziałanie z partnerem).
-Zwijamy gazety w kulę (oburącz lub raz prawą, raz lewą ręką). Swobodna zabawa kulami: kopanie, podrzucanie, chwytanie, celowanie do kosza, toczenie, przeskakiwanie, dmuchanie balonu, jedzenie jabłka, bawienie się jak kotek kłębkiem wełny, rozbijanie jajka itp.

Podobną improwizację możemy przeprowadzić z gazetami zwijanymi w cienkie rulony (patyczki) zaklejone taśmą. Każde dziecko po kolei przedstawia czynność z użyciem patyczka, a inne dzieci odgadują jej nazwę. Może to być np. chód pod
parasolem, wiosłowanie, kopanie w ogródku, grabienie liści, zamiatanie, gra na skrzypcach, na flecie, puzonie, łowienie ryb, piłowanie, walka na szpady itp.

• Marsz po kole w rytm melodii. W środku stoi kosz. Wrzucanie kul z papieru do kosza na każdą akcentowaną nutę.

Zabawy w formie masażu

 

Bocian i szpak

A to było tak:  (Dziecko leży na brzuch lub siedzi zwrócone do nas plecami.)

Bociana drapał szpak, (Lekko drapiemy je po jednej łopatce,)

A potem była zmiana I szpak drapał bociana.

(Mocniej drapiemy je po drugiej.)

Co wynika z tej zmiany?

(Prosimy, by pokazało lub nazwało tę stronę, po której silniej odczuwało drapanie ).

Kto był bardziej podrapany?

 

A było to też tak:

(Lekko stukamy w plecy dziecka),

Bociana dziobał szpak,

A potem była zmiana (stukamy w plecy w innym miejscu, )

i szpak dziobał bociana.

(Stukamy w plecy w trzech dowolnych miejscach.)

Potem były jeszcze trzy zmiany.

Ile razy szpak był dziobany?

 

 

Czapla

Chodziła czapla po desce, (Dziecko zwrócone do nas twarzą.

Spacerujemy palcami wskazującymi po ręce dziecka.)

 

Opowiedzieć ci jeszcze?

(Na życzenie dziecka kontynuujemy.)

 

Chodziła czapla...

 

Rak

(Dziecko zwrócone do nas twarzą.

Spacerujemy palcami kciukiem i wskazującym po ręce dziecka,)

Idzie, idzie rak,

(Odpowiednio zmieniając kierunek ruchu.)

 

Czasem na przód,

Czasem wspak.

(Spacerujemy jak na początku)

 

Idzie rak nieborak,

Delikatnie i z humorem naśladujemy szczypanie.

Jak uszczypnie będzie znak.

 

Ślimak

Ślimak, ślimak, wystaw rogi,

(Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami lub leży na brzuchu,

Rysujemy palcem na plecach dziecka spiralę.)

Dam ci sera na pierogi.

Jak nie sera, to kapusty,

(Wewnętrzną stroną dłoni zataczamy coraz większe koła na całych plecach.)

ĆWICZENIA KINEZJOLOGICZNE

ĆWICZENIA NAPRZEMIENNE

 

 opis ćwiczenia

 

Podnosimy do góry prawe kolano i dotykamy je lewą ręką, następnie podnosimy lewe kolano i dotykamy prawą ręką, delikatnie skręcając całe ciało (w miarę możliwości przekraczamy linię środka).

 

oddziaływanie na umysł

 

·wzrokowe, słuchowe, kinestetyczne przekraczanie linii środkowej koordynacji pracy rąk, zręczności

·ćwiczenia lewego i prawego oka

·usprawnianie narządu wzroku

 

 

 

 

LENIWE ÓSEMKI

 

opis ćwiczenia

 

Na wysokości oczu, naprzeciw nosa wyznaczamy punkt. Od niego rozpoczynamy kreślenie koła- w lewą stronę do góry. Po powrocie do punktu wyjścia rozpoczynamy kreślenie drugiego koła- w prawą stronę ku górze. Oczy podążają za ruchem ręki. Wielokrotnie powtarzamy ten ruch. 

 

Ósemki możemy kreślić w przestrzeni, na plecach drugiej osoby, na ścianie, na papierze, na piasku itp.

 

Leniwa ósemka stosowana jest już od wielu lat w Nauczaniu Specjalnym, a jej zadaniem jest usuwanie zaburzeń typu: dysleksja, dysgrafia.

 

RYSOWANIE OBURĄCZ

Rysujemy obiema rękoma równocześnie linie, figury, kształty, z których każda rysowana jedną ręką jest lustrzanym odbiciem drugiej, rysowanej w tym samym czasie . Możemy rysować płaskimi dłońmi po dużych powierzchniach (podłogi, tablice), oburącz, symetrycznie względem linii  środka.

 

 oddziaływanie na umysł

 

·koordynacja ręka - oko w różnych polach widzenia

·przekraczanie kinestetycznej linii środka

·orientacja przestrzenna, wzrokowe rozróżnianie symboli

 

Ćwiczenie SŁOŃ

 

opis ćwiczenia

 

Ręka wyciągnięta w przód, grzbietem dłoni w górę, głowa przytulona uchem do ramienia. Pozycja stojąca, w małym rozkroku. Rysujemy ręką ( nie odrywając głowy od ramienia) leniwe ósemki, bardzo obszernie, ze skłonami tułowia i uginaniem nóg w kolanach; kilkakrotnie następnie zmiana ręki.

·przekraczanie linii środkowej mózgowych punktów słuchowych (łącznie z umiejętnością koncentracji uwagi w czasie słuchania, rozpoznawanie, percepcja, rozróżnianie i zapamiętywanie dźwięków).

·słuchanie własnego głosu

·nierówna praca oczu (przenoszenie wzroku z jednego punktu na inny)

 

Scenariusz zajęć

Grupa dzieci 3,4 letnich

Tytuł: Kłopoty wróbelka

 

Cele:

- wdrażanie dzieci do uważnego słuchania i śledzenia zmian przebiegu wydarzeń,

- kształtowanie pozytywnego stosunku do przyrody,

- uświadomienie potrzeby dokarmiania ptaków,

- wyrabianie nawyku opieki nad ptakami,

- poznanie wyglądu wróbla i sikorki oraz ich pożywienia.

 

Metody pracy: inscenizacja, pogadanka, zabawa ruchowa, działania praktyczne.

Formy pracy: indywidualna, zbiorowa.

Środki dydaktyczne: plakat z tytułem sztuki i rysunkiem nawiązującym do treści inscenizacji, okienko teatrzyku, w tle okienka ilustracja przedstawiająca las późną jesienią i zwierzęta w nim mieszkające, orzeszkowe bilety, pacynki wróbla i wiewiórki, karmnik, nasiona maku i słonecznika, słonina, opaski na głowę z sylwetkami: wróbli, gili i sikorek, obręcze, elementy pracy plastycznej ,, Gawron”, płyta ,, Olek i Ada’’ MAC Edukacja.

 

Przebieg zajęć

1.Nauczycielka mówi dzieciom, że wkrótce obejrzą przedstawienie. Rozmawia z nimi o tym jak należy zachowywać się podczas spektaklu oraz jak ubrać się do teatru. Wszyscy poprawiają przed lustrem swój wygląd. Dzieci biorą orzeszkowe bilety, ustawiają się w pary i idą do teatru, czyli do Sali, w której znajduje się teatrzyk i krzesełka dla widowni. Przedszkolaki zajmują miejsca. Następnie pani prezentuje plakat z tytułem sztuki i rysunkiem nawiązującym do jej treści. Chętne dzieci mogą plakat opisać i opowiedzieć, o czym, ich zdaniem, będzie przedstawienie. Nauczycielka zajmuje miejsce po drugiej stronie okienka teatrzyku. Dzwoni dzwoneczkiem i wita widzów:

- Witamy wszystkich w teatrze na przedstawieniu pt.,, Kłopoty wróbelka’’.

2.Nauczycielka, posługując się pacynkami wróbelka i wiewiórki, ilustruje opowieść( załącznik I), zmieniając głos. Pełni też funkcję narratora.

3.Rozmowa po przedstawieniu inspirowana pytaniami:

- Jakie zwierzęta wystąpiły w teatrzyku?

- Jakie kłopoty miał wróbelek?

- Kto mu pomógł?

- Kto udzielił mu pomocy?

- Czy my możemy w jakiś sposób pomóc ptakom przetrwać zimę? Co możemy zrobić?

- Co jedzą ptaki?

- Jak ocenilibyście zachowanie wiewiórki?

4.,, Nakarm ptaszki”” – zabawa orientacyjno- porządkowa

Dzieci zakładają na głowę opaski z emblematami wróbli, sikorek, gili. Siadają na ławeczce są zmarzniętymi ptakami, smutno zwieszają głowy. Nauczycielka woła:

- Hej, wróble, gile i sikorki, wyruszamy na poszukiwanie pożywienia. Ale najpierw musimy się rozgrzać.

Dzieci naśladują nauczycielkę: podskakują obunóż jak najwyżej, machają skrzydełkami – ręce zgięte w łokciach, kręcą głowami, obracają się.

Pani woła:

- Ptaki do karmnika

Dzieci szukają karmników( każda grupa swojego) czyli obręczy oznaczonych emblematami ptaków.

Przykucają i naśladują dziobanie ziarenek – pochylają głowy i stukają palcami w podłogę .

5. Nauczycielka pyta dzieci, czy chciały by dokarmiać ptaki. Proponuje wyjście do ogrodu przedszkolnego, zawieszenie karnika oraz słoniny, nasypanie do karmnika nasion. Karmnik należy powiesić w takim miejscu, żeby przedszkolaki widziały go z okien sali.

6.Po powrocie do przedszkola dzieci wykonują pracę plastyczną. Wycinają szablon postaci gawrona, dzioby, pazurki, odciśnięte czarną farbą dłonie dzieci( dzień wcześniej). Następnie komponują postać gawrona( załącznik II).

7. Na zakończenie zajęć wszyscy śpiewają piosenkę pt.,, Głodny wróbelek”

W ciągu następnych dni dzieci obserwują karmnik w ogrodzie i przylatujące do niego ptaki. Sprawdzają, czy przylatują tylko wróble i sikorki, czy tez inne gatunki. Próbują policzyć ptaki, sprawdzają, czy ubywa pokarmu, dosypują ziarno i wieszają nowe porcje słoniny.

 

 

Załącznik I

Kłopoty wróbelka

 

Pewnego razu, a było to bardzo późną jesienią, wróbelek, tak jak każdego dnia , wybrał się na spacer. Troszkę szedł na nóżkach, a trochę fruwał. Obserwował spadające z drzew liście i podziwiał ich kolory. W końcu poczuł, że zmarzły mu łapki i że jest bardzo głodny. Rozglądał się po lesie, czy nie ma czegoś do jedzenia. Rozglądał się po lesie, czy nie ma czegoś do jedzenia. Nagle śmignęła obok niego wiewiórka Ruda Kitka, która coś trzymała w łapkach. Wróbelek przywitał się  z nią i pyta:

- A co ty, Ruda Kitko, tak dźwigasz?

A ona na to:

- No jak to co?. Orzech. Przecież już najwyższy czas zakończyć robienie zapasów, bo niedługo przyjdzie zima. Kiedy spadnie śnieg, trudno jest znaleźć coś do jedzenia i można umrzeć z głodu. A co ty się tak trzęsiesz wróbelku?

- Strasznie zmarzłem, Ruda Kitko, a w dodatku jestem głodny i chce mi się płakać, bo nie wiem, co ze sobą zrobić.

- No to chodź do mojej dziupli.

A w dziupli było ciepło i przytulnie. Wiewiórka poczęstowała wróbelka nasionami, które wypadły ze zgromadzonych przez nią szyszek. Kiedy ptaszek się ogrzał i najadł, obejrzał też spiżarnię sąsiadki. Była prawie pełna orzechów, żołędzi i nasion. Ruda Kitka powiedziała:

- Możesz do mnie przychodzić się ogrzać, wróbelku. Gorzej jednak z jedzeniem – przecież ty jesz co innego niż ja. Nie mogę cię karmić tylko orzechami. Musimy znaleźć inny sposób, aby pomóc ci przetrwać zimę.

- Ale czy w ogóle jest jakiś sposób? Chyba przyjdzie mi zginąć z głodu.

- Nie mów tak. Mam pewien pomysł. Szukałam dzisiaj orzechów pod tym wielkim drzewem koło przedszkola. Widziałem jak pani wieszała z dziećmi na drzewie karmnik, taką stołówkę dla ptaków. I wsypywali do niego różne smakołyki. Słyszałam, jak dzieci mówiły, że nie dadzą ptakom zginąć z głodu, bo kiedy przyfruną do ptasiej stołówki, to znajdą w niej pożywienie.

- Ruda Kitko, ale ja nie wiem, gdzie jest ten karmnik. Czy możesz mnie tam zaprowadzić ?

- Oczywiście, chodźmy!

Kiedy wiewiórka i wróbel znaleźli się przy karmnik, było tam już dużo innych ptaków – sikorki skubiące słoninę, gil zjadający korale jarzębiny i sporo wróbelków dziobiących ze smakiem nasiona słonecznika, maku i inne. Nasz wróbelek szybko się z nimi zaprzyjaźnił. Kiedy ptaki już się najadły, usiadły blisko siebie na gałęzi, żeby im było cieplej, i zaśpiewały dzieciom ptasią piosenkę. A dzieci stały w oknie z nosami przyklejonymi do szyby i cieszyły się, że zrobiły z panią taka wspaniałą stołówkę dla ptaków.

A Ruda Kitka? Pożegnała się z przyjacielem, który jej podziękował za pomoc, i wróciła do swojej dziupli.

 

Załącznik II

 

 

Scenariusz inspirowany artykułem z Forum Nauczycieli – Wychowanie przedszkolne

 

My dzieci mamy swoje prawa – scenariusz zajęć w grupie

dzieci 6 – letnich

Temat: My dzieci mamy swoje prawa.

Cele ogólne:

- nabywanie wiadomości o prawach dzieci

- kształtowanie umiejętności wyrażania uczuć i emocji

- tworzenie atmosfery przyjaźni i życzliwości

- rozwijanie umiejętności współpracy w grupie

Cele szczegółowe:

- zna własne prawa

- wie, gdzie może szukać pomocy

- potrafi wyrażać emocje i uczucia

- aktywnie współpracuje z grupą

- potrafi wykonywać działania matematyczne

- ,,czyta” symbole

Pomoce: dwa kwiaty doniczkowe, rysunki symbolizujące prawa dzieci, napisy, kartki z działaniami, duże kartony, kredki, pendrive z nagraniami

Przebieg zajęć:

1.,, Ramię przy ramieniu’’  - zabawa integracyjna – wprowadzenie w dobry nastrój.

Dzieci stoją w kole blisko siebie, ilustrując ruchem treść wyliczanki:

Stoimy ramię przy ramieniu

Możemy być wielcy w oka mgnieniu

Możemy być całkiem mali

Lecz nigdy nie będziemy sami!

Dzieci witają się wzajemnie przez podanie ręki.

2.Demonstracja dwóch doniczkowych kwiatków – zdrowego i usychającego. Dopasowanie napisów pasujących do poszczególnych kwiatów np. smutny, zaniedbany, zdrowy, zielony, szczęśliwy itp.

3.Nawiązanie do tematu, krótka rozmowa kierowana

(np. Kwiatek, aby mógł zakwitnąć potrzebuje odpowiednich warunków. Powinien mieć dobrą ziemię, być podlany, mieć dostęp do światła. Bez tego nie urośnie i nie będzie kwitł. Podobnie każdy człowiek, aby żyć, rozwijać się, być szczęśliwym ma swoje prawa. Jakie są wasze dowiecie się za chwilę)

4.Nazywanie praw dzieci na podstawie rysunków symbolizujących te prawa

 

-p. do zabawy

 

-p. do miłości

-p. do radości

-p. do tajemnicy

-p. do nauki

-p. do mieszkania, rodziny

Macie też prawo do szacunku, pomocy i wszystkiego co najlepsze!

5.,,Ludzie do ludzi”  - zabawa integrująca (prawo do zabawy)

 

6.,, Król Maciuś’’  - opowiadania nauczyciela:

Posłuchajcie opowiadania o królu, który ma na imię Maciuś I. Jest jeszcze mały, ale już rządzi krajem. W pałacu ma wielu ministrów, czyli dorosłych, którzy pomagają mu w rządzeniu.   Nie zawsze jest to dla niego przyjemne. On kocha i tęskni za dziećmi. Posłuchajcie o czym nam dzisiaj opowie.

(Dziecko przebrane za króla siada na tronie i nauczyciel opowiada)

Maciuś smutny siedział sam w swoim pokoju. Cieszył się, że został królem, ale to wiązało się z ciężką pracą. Maciuś wspominał czasy, kiedy bawił się z mamą klockami, słuchał jej bajek, oglądał książki z bajkami. Teraz było Maciusiowi smutno, gdy siedział samotny w swoim pokoju w pałacu. Smutno było, kiedy przez kratę królewskiego ogrodu patrzył na wesołe zabawy dzieci na podwórzu królewskim. Maciuś wyprosił pozwolenie na wyjście do ogrodu, gdzie bawią sie wszystkie dzieci.

Król Maciuś bawił się z nimi doskonale. Ubrany był zwyczajnie, więc nikt nie wiedział, że to król. Maciuś bawił się autami, budował zamki z piasku. Był bardzo szczęśliwy, chętnie zostałby dłużej, ale miał jeszcze dużo królewskich obowiązków. Niecierpliwie czekał więc na następny dzień i wesołą zabawę z dziećmi.

7. Rozmowa z dziećmi na temat opowiadania:                                                                                                                   

- dlaczego król Maciuś był smutny?                                                                                                                  

- o czym marzył?                                                                                                                                                   

- co robił z dziećmi w ogrodzie?                                                                                                                                

- co mu sprawiło radość?                                                                                                                                      

- jak myślicie ucieszyłby się gdybyśmy go zaprosili do przedszkola?

8. „ Królu jak mamy do ciebie przyjść” - zapoznanie z nową zabawą

Dz – królu, kto ma do ciebie przyjść?

K(N) – zapraszam wszystkie, które lubią się bawić(śmiać, przytulać itp.)

Dz – królu, jak mamy do ciebie przyjść?

K(N) – jak zajączki( motylki, baletnice itp.)

9. „ Mam prawo do….” - zabawa w zespołach – tworzenie nazw praw dzieci z wykorzystaniem kodu matematycznego ( dodawanie odejmowanie w zakresie 10)

10.„ Podajmy sobie ręce’’  - zabawa taneczna - (prawo do radości)

Klanza – Tańce, pląsy i zabawy dla dzieci przedszkolnych

 

11. „ Drzewo zaufania” – nazywanie osób do których można zwrócić się z prośbą  o pomoc, plastyka

Liście drzewa:

 Dz – nazywają osoby mogące im służyć pomocą

N – zapisuje na liściach

Dz – w grupach wspólnie z nauczycielem tworzą drzewa zaufania

12. Ewaluacja – określenie nastroju po zajęciach na daltońskiej karcie ewaluacyjnej

Scenariusz zajęć „ Piramida żywienia”

 

Cele ogólne:

-zapoznanie się z zasadami zdrowego i racjonalnego żywienia

- kształtowanie umiejętności pracy w grupach poprzez rozwiązywanie zadań zbiorowych

 

Cele szczegółowe:

Dziecko; - wie co jest zdrowe, a co niezdrowe,

                - wie co to jest piramida żywienia

                - rozumie dlaczego powinniśmy jeść mniej słodyczy

                - stara się odpowiadać na zadane pytania

   

Formy:

- indywidualna

- zbiorowa

 

Potrzebny materiały: owoce, zdjęcie piramidy żywienia, ilustracje przedstawiające człowieka chudego i grubego, kartki z produktami spożywczymi

 

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

 

1. Powitanie z dziećmi.

Nauczyciel wita wszystkich słowami: „Witam wszystkie dzieci, które lubią witaminki”. Tym gestem nauczyciel częstuje dzieci różnymi pokrojonymi owocami.

 

2. Wysłuchanie wiersza „ Dla Każdego coś dobrego” S. Karaczewskiego

 

Jeśli chcesz się żywić zdrowo,
jadaj zawsze kolorowo!
Jedz owoce i jarzyny,
to najlepsze witaminy!
Jedz razowce z grubym ziarnem,
zdrowe jest pieczywo czarne!
 

 

 

 

Na kanapkę, prócz wędliny,
połóż listek zieleniny!
I kapusta, i sałata,
w witaminy jest bogata!
Oprócz klusek i kotleta
niech się z jarzyn składa dieta!
Mleko, jogurt, ser, maślanka
– to jest twoja wyliczanka!
Chude mięso, drób i ryba
to najlepsze białko chyba!
Sok warzywny, owocowy,
kolorowy jest i zdrowy!
Sosy lepsze są niż tłuszcze,
niech się w tłuszczu nic nie pluszcze!
Zostaw smalec, dolej olej ,
niech na olej będzie kolej!
Dobra także jest oliwa,
bo dla zdrowia sprawiedliwa!

 

3. Rozmowa na temat wiersza. Dzieci starają się odpowiedzieć na zadane przez nauczyciela pytania. Pamiętając o przestrzeganiu zasad podczas wypowiadania się.

- co powinniśmy jeść aby być zdrowym?

- jakie znacie warzywa i owoce?

- czy wystarczy jak zjemy jeden owoc dziennie?

- czy w przedszkolu dostajemy zdrowe posiłki? Jakie?

 

4. Piramida żywienia. Nauczyciel prezentuje dzieciom Piramidę Zdrowego Żywienia. Dzieci starają się nazwać poszczególne elementy na ilustracji. Nauczyciel zwraca uwagę na podział piramidy, wyjaśnia również zasadę stopniowania produktów, których powinniśmy używać często, a które powinny być używane rzadziej. (załącznik nr 1)

 

5. „Trójkąt” Nauczyciel zadaje pytanie czy widzą jaka figura przedstawia nasz piramidę. Prosi również dzieci aby zebrały się w grupy 3 osobowe i spróbowały stworzyć taki trójkąt.

 

6. Praca zbiorowa. Nauczyciel przestawia dzieciom ilustracje dwójki dzieci STASIA- chłopca chudego który odżywia się zdrowo i MIECIA, który

 

 

 

 

 spożywa produkty niezdrowe. Zadaniem dzieci jest posegregowanie produktów spożywczych wg ich odżywiania. (załączniki nr 2, 3, 4)

 

7. Zagadki. Rozwiązywanie zagadek przygotowanych przez nauczyciela:

- Ten biały napój daje Ci zdrowie, Nie możesz zgadnąć kotek Ci powie (mleko)

- choć dziurek w nim sporo, łatać ich nie trzeba. Zjem go z apetytem razem z kromką chleba ( ser żółty)

- kura je zniosła, mama przyniosła, ugotowała dzieciom je dała (jajko)

- ma okrągły brzuszek i ogonek mały, będzie z niego barszczyk doskonały (burak)

- porzeczkowy czy jabłkowy, zawsze smaczny jest i zdrowy (sok0

- dobra gotowana i dobra surowa, choć nie pomarańczowa to pomarańczowa (marchew)

- jakie warzywo nawet niewielkie, wyciśnie z oczu słoną kropelkę (cebula)

 

8. Własna piramida. Nauczyciel rozdaje każdemu dziecku kartkę ze szkieletem piramidy żywieniowej. Prosi, aby każde dziecko narysowało swój ulubiony produkt jeden bądź dwa w odpowiednim szczeblu.  (załącznik nr 5)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik nr 1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik nr 2

 

 

Załącznik nr 3

 

 

 

 

 

Załącznik nr 4

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik nr 5

 

Szkielet Piramidy Żywienia

wersja do pobrania:     ŻYWIENIE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Praca plastyczna

Jesienny lisek

 

Cele ogólne :

Wsparcie całościowego rozwoju, a szczególnie kreatywności dziecka w toku twórczych działań plastycznych.

Cele szczegółowe:

W obszarze fizycznym dziecko: spaceruje, wykonuje ćwiczenie grafomotoryczne, maluje,  wykleja.

W obszarze emocjonalnym dziecko: dostrzega emocjonalną wartość przyrody, wyraża radość i zachwyt, wypowiada się na temat swoich odczuć.

W obszarze społecznym dziecko: komunikuje się z dziećmi i nauczycielem, przestrzega porządku i zasad bezpieczeństwa.

W obszarze poznawczym dziecko: wyraża się w impresji plastycznej posługuje się pojęciami dotyczącymi zjawisk w przyrodzie  i wypowiada się na ten temat, przetwarza obraz ruchowy na graficzny.

Formy:

indywidualna i zbiorowa

Metody:

oglądowe, słowne, praktycznego działania

Potrzebne materiały:

karton, farba pomarańczowa/brązowa, pędzel, klej, czarny marker, liście, pestki dyni, kasztan

 

1. Krok

Wybierz się z rodzicami na spacer i pozbieraj kolorowe liście oraz kasztany

2. Krok

Narysuj mazakiem na kartonie sylwetę liska i wytnij go.

3. Krok

Pomaluj liska farbą. Kiedy lisek będzie suchy poprzyklejaj na pyszczku i na końcówce ogonka pestki dyni, a na nos kasztan

4. Krok

Ostanie zadaniem będzie poprzyklejanie liści - to będzie  puszysty ogonek.

lisek gotowy :)

źródło: strefa kreatywnośći